Bahyouch is een kater uit Puck's tweede nest. Hij heeft een paar maanden bij een andere familie gewoond. Helaas voor Bahyouch bleek de heer des huizes onoverkomelijke problemen te hebben met het eigenwijze gedrag van Bahyouch, waardoor de spanning hoog opliep. Uiteindelijk heeft de vrouw des huizes besloten dat het beter was voor Bahyouch om Bahyouch weg te doen. Gelukkig kwam ze eerst bij ons, en wij hebben Bahyouch toen teruggenomen. Aangezien we niet zaten te wachten op nog een kat waarmee we niet fokken (Bahyouch is gecastreerd), hebben we een nieuw huis voor hem gezocht. Dat leek te lukken; een familie zocht een Abessijn, en het moest als het even kon geen kitten meer zijn. Bahyouch voldeed erg goed aan het profiel, en ze waren ook erg gecharmeerd van hem. Helaas is dit op het laatste moment niet doorgegaan. Omdat we in de tussentijd toch wel aan Bahyouch gehecht waren geraakt, en omdat we Bahyouch een stabiele omgeving wilden geven, hebben we toen maar besloten om hem in iedergeval voorlopig te houden. Hij is een lekker eigenwijs mormel, met ongeveer alle slechte trekjes van alle anderen hier in huis, maar hij is ook erg lief en aanhankelijk. Bahyouch heeft de etensgap techniek van Sari geperfectioneerd; hij steekt zijn poot in een bakje, en snaait het zo onder de neus van de ander vandaan. Daarnaast kan hij net als Shane alle katten in elkaar timmeren rond etenstijd. Bahyouch apporteert graag; de tolletjes die een tijd lang in zakken chips zaten zijn zijn favoriet. Hij brengt zijn tolletje bij je en gaat zielig zitten mauwen tot je hem weggooit, en dan houdt hij niet meer op met spelen tot je de tol weglegt. Als we niet willen spelen met hem, dan zoekt hij zijn heil wel in de tuin; de kamer ligt binnen de kortste keer vol met prooien: takjes die hij in de tuin opscharrelt. Bahyouch en Ashnessea vinden het heerlijk om samen in de tuin te ravotten, niet zo gek natuurlijk als je ziet dat ze bijna op de dag af even oud zijn. De andere katten vinden dat Bahyouch wel een beetje teveel energie heeft, hoewel zijn moeder Puck zich toch vaak laat verleiden tot renspelletjes. Puck probeert ook Bahyouch op zijn plaats te wijzen alleen is hij èn veel te eigenwijs èn te groot om onder de indruk te zijn van Puck's geïmponeer. Omdat de verhouding tussen Bahyouch en Puck heel verandelijk is en Puck momenteel nogal onder Bahyouch zijn opdrijf en imponeer gedrag te leiden heeft zijn we op zoek gegaan naar een goed thuis waar hij geen last meer heeft van poezen om zich heen. We hebben het idee, door zijn gedrag naar onze andere katers, dat hij zich beter op zijn plek zal voelen met alleen katers om zich heen. Bahyouch heeft op nog geen 400 meter vanaf waar wij wonen een fantastisch gouden mandje gekregen. Hij woont nu samen met 2 oudere Abessijnse heren een blauwe (een oom van onze Sari) en een sorrel en een wildkleur leeftijdsgenoot. Na wat overgangsproblemen van een zeer druk katten huis naar een rustig kater huis, heeft Bahyouch zijn draai gevonden en past helmaal in de groep van katers. Hij heeft het wat teruggetrokken wildkleur katertje uit zijn schulp gehaald, dat was ook de bedoeling, fantastisch! Helaas heeft de familie de sorrel kater moeten laten inslapen. Bahyouch en de andere katers misten hem wel, maar accepteren de nieuwe situatie al snel.

Blizzard en Fireball zijn naar ons teruggekomen omdat de nieuwe eigenaar zich niet realiseerde hoeveel tijd jonge katten nodig hebben. Aan basisverzorging zijn ze niets tekort gekomen maar aan opvoeding en paal en perk stellen aan hun ontdekkingsdrang is weinig aandacht besteed. In eerste instantie waren Fireball en Blizzard onafscheidelijk. Echt alles deden ze samen. In de periode dat we op zoek waren naar een herplaatsingsadres voor de heren, zochten we dan ook uitsluitend een adres waar ze samen naartoe konden. Dit duurde (mede door onze kritische instelling wat herplaatsing betreft) nogal lang, en in de tussentijd groeiden Fireball en Blizzard wat uit elkaar. Toen hij werd geboren had Blizzerd een heel mooi zilveren buikje, daar is helaas weinig van overgebleven naar mate hij ouder werd. Hij is een bijzonder lieve kater maar een lelijke Abessijn. Blizzard is een beetje een gemoedelijke Aby. Hij houdt wel van rennen en gek doen, maar een halve middag liggen pitten op een lekker plekje heeft voor hem ook zijn charmes. Samen met Fireball heeft hij een hoop rottigheid bedacht en uitgevoerd, dus hij is niet zo onschuldig als hij zich kan voordoen. Zelfs al betrap je hem op heterdaad, dan nog is hij in staat om een volslagen onschuldige houding aan te nemen, en het je nog bijna te laten geloven ook. Omdat Blizzard toch wat rustiger werd dan Fireball, en ze daardoor minder als elkaars schaduw gingen leven, hebben we uiteindelijk besloten dat Blizzard en Fireball los van elkaar herplaatst konden worden. Blizzard is blij met een iets oudere kat die wel van spelen houdt, maar niet de hele dag. Gelukkig hebben we zo'n thuis voor hem gevonden bij Heleen en haar Spike. Hier heeft hij het lekker naar zijn zin.

Hithluin was onze tweede zilveren dame, en ook zij komt uit Australië. Hithluin had alleen wat meer pech; toen ze over zou vliegen hadden de verenigde staten van Amerika net besloten dat ze Irak moesten laten zien dat ze veel sterker zijn, en als gevolg was er een embargo op vluchten met live cargo die over het Midden-Oosten kwamen. Hierdoor is haar vlucht een paar keer uitgesteld. Gelukkig konden haar fokkers haar nog wel een tijdje onderdak bieden. Hithluin vond al die katten bij ons toch wel een beetje eng, maar gelukkig is ze snel ingeburgerd. Ashnessea is haar grote vriendin, en ze kunnen als gekken achter elkaar aan door de tuin rennen. Bahyouch doet ook regelmatig mee. Hithluin is een beetje nuffig; ze wil niet zomaar opgepakt en geknuffeld worden. Als er geknuffeld wordt, dan op haar tijd, en op haar manier. Dit komt meestal neer op een luid spinnende Hithluin die om een uur of 4 's nachts aangeeft dat ze NU wel tijd en zin heeft om geknuffeld te worden maar dan wil ze nog steeds niet beet- of opgepakt worden. Helaas voor Hithluin is zij nu de kleinste van het stel, en dat betekent dat ze een makkelijker slachtoffer is voor Puck. Gelukkig zit Puck haar niet zo op de huid als dat ze Ataya vroeger zat, maar af-en-toe MOET Puck even laten zien wie de baas is. Helaas hebben we moeten besluiten om Hithluin te laten steriliseren. Ze had een baarmoederontsteking die niet overging. Om haar gezondheid niet in gevaar te brengen, hebben we besloten om haar te steriliseren. Hithluin zal, als alles volgens plan verloopt, samen met twee van de babies van Puck een nieuw thuis vinden. Soms vind de natuur dat dingen ander moeten gaan dan wij ze plannen. Helaas is Hithluin schijnzwanger geworden door de babies van Puck, maar omdat Hithluin te veel respect heeft voor de nestplaats durfde ze niet naar de babies toe om te helpen bij het voeden. Maar toen de babies rond begonnen te lopen schroomde ze niet om zich een baby toe te eigenen en dan durfde Puck haar baby niet meer terug te claimen. Dit bezorgde èn Hithluin èn Puck veel stress en deed de babies ook geen goed. Daarom is Hithluin alvast naar haar nieuwe thuis gegaan. Ze heeft daar gezelschap gekregen van 2 van de kittens en ook van een oudere Somali dame die daar al woonde. Hithluin heeft helemaal haar plekje gevonden.

Zoals we al vertelden konden we eigenlijk geen keuze maken tussen Savannah en haar zusje. Savannah is een zachtaardige dame die best wel van een "lolletje" houdt, zij vind het leuk maar wij minder. Mevrouw weet het dan zo te spelen dat we op het moment zelf niet eens door hebben dat ze ondeugend is. Op shows kwamen we steeds die ene mevrouw tegen, die wel heel erg gek was op Savannah. Eigenlijk was die mevrouw languit gevallen voor dat koppie van die meid. Ze zou haar toch zó graag willen hebben. Maarja, wij wilden haar niet verkopen. Uiteindelijk, na veel nadenken en veel vijven en zessen, hebben we die mevrouw een voorstel gedaan: Zij krijgt Savannah en wij krijgen uit een nestje van Savannah een kitten. Met die regeling gaan we Savannah uitplaatsen in de hoop in de toekomst een mooie dochter van haar terug te krijgen. Dat kitten hebben we maart 2006 ook gekregen. Indy is een mooi blauw poesje.

Whisper is gelijk met haar moeder Ceilidh hier gekomen. Ze was al drie weken zwanger, dus ze moest ze, na de quarantaine week in de kattenkamer, erg snel wennen aan de rest, voordat ze ook nog eens een nest te verzorgen had. Gelukkig hebben we een erg grote bench, waar Ceilidh en Whisper in hebben gezeten, zodat de rest van ons tuig ze wel kon zien en horen, maar niet in elkaar kon slaan. Omdat ze voornamelijk genegeerd werden, hebben ze daar niet erg lang ingezeten. Whisper vindt de tuin heerlijk, en zit er dan ook zo'n beetje de hele dag en avond als ze de kans krijgt. Daarnaast houdt ze van knuffelen, maar voornamelijk als de anderen het niet zien. Midden in de nacht bijvoorbeeld... Na het overleiden van Ceilidh, voelt Whisper zich steeds onzekerder. Ze begint onzindelijk gedrag te vertonen. Ze poept bijvoorbeeld boven op Gerda in bed. Dat is echt onacceptabel en ze wordt uit de slaapkamer verbannen. Helaas heeft dit tot gevolg dat de slaapkamer ook voor de andere katten niet vrij toegangkeijk meer is. Omdat de fokker van Ceilidh en Whisper wel door wil gaan met Whisper in haar zilverlijn is Whisper 31 oktober 2005 naar Canada afgereisd. Om daar bij een vriendin van de fokster verder voor de fok te worden ingezet. We weten dat Whisper goed is aangekomen, maar helaas is dat het laatste dat we ooit van Whisper hebben vernomen.